Açıklama
Her çocuk özeldir ve yetenekleri doğrultusunda kendini gerçekleştirmek, yaşama kaynaklık etmek ve varoluşa bir ışık tutmak için bu yaşamdadır. Çocuğun, bu kendini gerçekleştirme yolculuğunda “kendi olmayı” başarabilmesi ve yaşamda bir “birey” olabilmesi oldukça önem arz eder. Çocuk, tüm bu hususlarda ilk ve en önemli desteği ebeveyninden almak ister; ancak bazen anne-babalar, farkında olmadan çocuklarının bu bireyselleşme yolculuğunda önlerine taş koyabilirler. Çocuklarının sergiledikleri hırçınlık, içe kapanma, bağımlılık, dikkat dağınıklığı gibi çeşitli davranış sorunları da çoğu zaman bu duruma yönelik geliştirilen bir tepki niteliği taşımaktadır; zira böyle bir tablo, onların kendi olma yolculuklarında ihtiyaç duydukları koşulsuz sevgiyi, güveni ve disiplini ebeveynlerinden alamadıklarına işaret etmektedir. Bu durum da çoğu zaman ebeveynin, kendi kişiliğinde çözümleyemediği unsurları, bilinçdışı bir zeminde çocuğuna aktarmasından kaynaklanmaktadır.
